De meeste mensen uit mijn omgeving is niet ontgaan...
De plannen waren al langer maar in december is het er dan toch eindelijk van gekomen: Ik ga naar Tuvalu.

David & Goliath
De verzameling landen dat samen onze wereld met vijf continenten creëert, herbergt een metafoor naar het verhaal van David & Goliath. We kennen de grote, rijke, invloedrijke, kapitalistische landen.... Naties waar we tegenop kijken, mee samenwerken en van afhankelijk zijn. Her en der verscholen op onze globe treffen we echter ook enkele ministaatjes aan... landjes zo klein, dat op menig wereldkaart de rode stip dat de hoofdstad aanduidt, verhoudingsgewijs groter is dan het staatje zelf. Het zijn van die landen waar vrijwel niemand ooit van heeft gehoord.

Tuvalu is zo'n landje...

Waarom?
Altijd krijg ik dezelfde vragen gesteld waarom ik zo graag het meest afgelegen land ter wereld wil bezoeken... De afstand tussen Nederland en Tuvalu bedraagt namelijk iets meer dan 17.000 kilometer. Een antwoord in één zin kan ik helaas niet geven. Voor mij is het een combinatie van factoren... Enerzijds ben ik gek op reizen, anderzijds altijd op zoek naar het verleggen van grenzen. Ik ben altijd fan van de underdog en vind het prachtig dat alles wat klein is toch graag gelijkwaardig kan zijn in identiteit. Daarnaast ga ik graag grote uitdagingen aan, al is de kans van slagen nog zo klein. Mijn uitdaging binnen deze reis heeft alles te maken met de algehele ontwikkeling van het voetbal in een ontwikkelingsland.

Voetbal is een taal die wereldwijd wordt gesproken. Het Nationaal elftal draagt daarbij altijd hun identiteit uit. Dat Tuvalu met slechts 12.373 inwoners het kleinste land op aarde is met een Nationaal Voetbalelftal spreekt mij tot de verbeelding. Het feit dat de Tuvaluaanse voetbalbond op zoek is naar erkenning bij de FIFA trok mijn aandacht. Hoe mooi zou het wel niet zijn om een steentje bij te kunnen dragen in hun missie?

Ik vond het een prachtig idee en schreef in Juli 2009 een open sollicitatie naar de bond om op vrijwillige basis een marketingfunctie te mogen bekleden. In september dat jaar begon ik te schrijven aan een plan om mijn bijdrage. Ondanks dat ik niet uit de voetbalwereld kom, geen templates had om een dergelijk plan te schrijven, zeer sumiere informatie had over Tuvaluaans voetbal, deed ik toch een poging en noemde het ‘Project Dutch Support Tuvalu'. In mei 2010 was het plan zover mogelijk af. Het herbergt onder andere een financieel plan, merchandise businessplan, marketingstrategie en een educatief plan. Ook is er een idee in verwerkt om over het Nationaal Elftal een documentaire te maken, alsmede een plan om de selectie naar Nederland te halen voor een trainingskamp en promotiecampagne. In hoeverre het plan zou worden gerealiseerd liet ik nog maar even in het midden.

In augustus zou ik dan eindelijk afreizen naar Tuvalu om het project uit te voeren. Toen ik eind Juli wilde boeken bleken echter alle vluchten naar Tuvalu voor de hele maand augustus te zijn volgeboekt. Over moeilijk bereikbaar gesproken. Ik stelde mijn reis uit om uiteindelijk 14 december te vertrekken.

Vanaf hier doe ik verslag van mijn reis.